พระวิหารลายปูนปั้นที่มีความสวยงามและเป็นเอกลักษณ์ของศิลปะล้านนาดั้งเดิม วิหารเป็นทรงล้านนา หลังคาซ้อนกันเป็นชั้นๆ ลดหลั่นกันลงมา มีช่อฟ้าเป็นเครื่องประดับปลายหลังคา มีลักษณะคล้ายหัวนาถปลายแหลม ใบระกาเป็นส่วนของเกล็ดหลังคารูปฟันปลา หางหงส์ (ลายตัวเหงา) อยู่ที่ปลายป้านลมของวิหารต่อจากนาคลำพอง ส่วนหน้าบันประดิษฐ์เป็นลวดลายเครือเถา ซุ้มประตูทางเข้าไปในวิหาร ด้านบนเป็นแบบจั่วทำเป็นนาคสะดุ้งทอดหางยาวขึ้นไป ลวดลายของซุ้มตกแต่งและประดับด้วยกระจกสี หน้า ต่างจะมีลักษณะคล้ายกับซุ้มประตู ซึ่งศิลป-กรรม บางอย่างที่ถูกสร้างขึ้นใหม่ แต่ยังคง ความเป็นเอกลักษณะของศิลปะล้านนาได้อย่างลงตัวพระเจดีย์พระรูปเหมือนปูนปั้นของพระครูบุญญาภินันท์ (บุญชู จนฺทสิริ) ภายในปูนปั้นบรรจุอัฐิธาตุของพระครูบุญญาภินันท์ (บุญชู จนฺทสิริ)